هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل و راهکارهای توسعه گردشگری روستایی در بخش مرکزی شهر سرعین است که با توجه به موضوع، اهداف و فرضيه هاي اين پژوهش روش انجام اين تحقيق توصيفي- تحليلي مي باشد. به اين ترتيب در راستاي سوالات و فرضيه هاي تحقيق، ابتدا با هدف توصيف عيني، واقعي يعني شرايطي كه در منطقه مي باشد پرداخته شده است.جامعه آماری پژوهش را مردم محلی ، گردشگران و مسئولان ادارت تشکیل میدهند که با استفاده از پرسشنامه خود سنجی اقدام به جمع آوری داده ها و نمونه گیری شده است . نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و تکنیک سوات بحث و بررسی شده و بدست آمده مولفه جاذبه های طبیعی اولین اولیت گردشگری و به ترتیب فرهنگی و مدیریتی و در نهایت زیر ساخت در آخرین اولویت قرار دارد .

واژگان کلیدی:توسعه گردشگری،گردشگری روستایی

مقدمه

در شرايطي كه قرن بيستم به پايان رسيده است هنوز توسعه روستايي با مسائل و چالشهاي متعددي مواجه است؛ زيرا كه راهبرد هاي گذشته در زمينه توسعه روستايي موفقيت آميز نبوده و نتوانسته است مسائلي همچون فقر، اشتغال، بهداشت، امنيت غذايي و پايداري محيط زيست را تامين كند، اين مساله باعث شده است كه در سالهاي اخير بار ديگر توسعه روستايي مورد توجه قرار گرفته و نظريه پردازان، برنامه ريزان و مجريان حكومتي در صدد برآيند تا با ارائه راهكارها و استراتژي هاي جديد، از معضلات و مسائلي كه اين نواحي گريبانگير آن مي باشند، بكاهند. يكي از اين راهبردهايي كه اخيراً در اغلب كشورهاي جهان مورد توجه قرار گرفته و حتي در برخي از اين كشورها به اجرا درآمده است و نتايج مثبتي هم به همراه داشته توسعه و گسترش گردشگري در نواحي روستايي كه داراي پتانسيل هاي لازم براي گسترش گردشگري است، مي باشد. گردشگري بعنوان يكي از مهمترين صنايع جهان در دهه هاي اخير رشد سريعي در توسعه اقتصادي جهان داشته است. از زماني كه روستاها با شهرها ارتباط برقرار كردند و نيازهاي فراغتي شكل گرفته در شهر مستلزم محيط هاي طبيعي و دست نخورده شدند، گردشگري روستايي شكل گرفت گردشگري روستايي يكي از اجزاي مهم صنعت گردشگري به شمار مي آيد و باعث شكوفايي و رشد اقتصادي روستاها مي گردد (قادري و همكاران، 1389) .سياست گذاران و برنامه ريزان براي گردشگري به چشم «صنعتي كه ثبات اقتصادي و جمعيتي» براي جوامع روستايي به دنبال دارد، مي نگرند و بسياري نيز مي پندارند كه توسعه گردشگري راه حل بسياري از مشكلات است كه مناطق روستايي گرفتار آنها مي باشند. پس گردشگري را عنصر لازم براي حركت بسوي اصلاح مناطق روستايي مي دانند به هر حال آنچه مسلم بوده، اين است كه از نظر موافقان و مخالفان توسعه، گردشگري روستايي به طور فزاينده اي بصورت يك نوش دارو، افزايش دهنده توان اقتصادي، بالا برنده قابليت زيست در نواحي دور افتاده، محرك تجديد حيات سكونتگاهها و نيز بهبود دهنده شرايط زندگي جوامع روستايي به حساب مي آيد. اين موضوع در بسياري از كشورها با سياستهاي كشاورزي در ارتباط است و غالباً وسيله اي در جهت حمايت از محيط زيست و فرهنگ روستايي مي باشد، بنابراين مي تواند نقش اساسي در توسعه و حفظ روستا داشته باشد (ركن الدين افتخاري و مهدوي، داوود، 1384)گردشگري روستايي با قدمتي بيش از يك قرن، امروزه يكي از مردمي ترين اشكال گردشگري محسوب مي شود كه با ارائه جذابيت و ايجاد تمايل در استفاده از فضا و ويژگي هاي محيط روستايي براي گردشگران و همچنين كاركردي جهت بهبود و ارتقاء شاخص هاي اقتصادي، اجتماعي- فرهنگي و زيست محيطي منطقه ميزبان مورد توجه بسياري واقع شده است. (خاتون آبادي و همكاران، 1390).