توربين هاي گازي همانند هر وسيلة گردندة توليد قدرت از يك برنامه طرح ريزي شدة بازرسي دوره اي همراه با تعمير و تعويض قطعات (در صورت لزوم) برخوردار مي باشند تا حداكثر قابليت دسترسي و اطمينان به واحد را تأمين كند. اهداف اين بخش
عبارتند از:

1)كمك به پرسنل تعميراتي در آشنا شدن با واحد، و اينكار با تفكيك نوع بازرسي ها بر حسب نوع سيستم ها، و در مناسبت هاي لازم، توصيف مختصري در رابطه با علت بازرسي، و كارهايي كه بايد انجام شود ارائه مي گردد.

2)تعيين اجزاء و قطعاتي كه بايد به طور دوره اي (متناوب) بين تست هاي راه اندازي اوليه و بازرسي هاي بعدي آزمايش شوند.

3)در اينجا فواصل بازرسي بر مبناي نظرات مهندسي و تجارب كسب شده از واحدهاي توربين گاز مي‌باشد. فواصل زماني واقعي براي هر توربين گاز خاص بايد بر مبناي تجارب كاري استفاده كننده و شرايط محيطي رطوبت، گرد و غبار و اتمسفر خورنده (Corrosive) تعيين شود.

قبل از انجام بازرسي هاي برنامه ريزي شده يا اخذ اطلاعات در رابطه به نحوة كار توربين، كمپرسور را بر طبق روش تميز كردن كمپرسور توربين گاز كه در بخش 2 (عمليات استاندارد) اين كتاب بيان گرديده تميز كنيد. قبل و بعد از هر بازرسي مجموعة كاملي از اطلاعات از جمله مقادير لرزش بايد گرفته و بعنوان مرجع ثبت شود. ثبت بازرسيهاي انجام شده و شرح كارهاي تعميراتي اجرا شده بيشتري كمك را در مشخص شدن يك برنامة تعميراتي خوب براي واحدهاي توربين گاز خواهد داشت. برنامة تعميراتي با امور جزئي شروع شده و متناسب با كاركرد واحد افزايش يافته تا اينكه به يك تعمير اساسي (Major overhaul) منتهي مي شود و سپس سيكل فوق تكرار خواهد شد. انجام بازرسي ها را مي توان آنچنان ترتيب داد كه مدت زمان خروج واحد و هزينة تعميراتي براي كاركرد خاصي را كاسته و ضمناً حداكثر زمان دستيابي به واحد را افزايش داد.

عواملي كه بر مقدار و حجم تعميرات اثر مي گذارند:

فاكتورهايي كه بيشترين تأثير را بر عمر قطعات هر دستگاه معين دارند در شكل 1-1 نشان داده شده اند.

توجه: اثر فاكتورهاي تعميراتي از قبيل نوع سوخت، تعداد استارت ها و نحوة بارگيري در تعميرات هر واحد، در صورت حضور همة فاكتورها، به مجموع اثرات آنها بستگي دارد.

همچنين بايد توجه شود كه همچنان كه فاكتور تعميراتي اضافه مي شود، زمان بين بازرسيها و تعميرات اجزاء كاسته شده و ممكن است كه تعويض قطعات افزايش يابد.

سوخت Fuel

اثر نوع سوخت بر عمر قطعات مربوطه به انرژي تشعشعي در پروسة احتراق و قابليت پودر شدن سوخت هاي مايع مختلف مي‌باشد. بنابراين گاز طبيعي كه نياز به پودر شدن ندارد، كمترين سطح انرژي تشعشعي را داشته و طولاني ترين عمر قطعات را ايجاد خواهد كرد. گاز طبيعي براي استفادة توربين هاي گاز در كاربردهاي صنعتي سوخت متداول مي‌باشد.

بعد از سوخت گاز، به ترتيب سوخت مايع تقطير شده (Distillate fuel) و سوخت خام (Ceude oil)، با توجه به انرژي تشعشعي بزرگتر و قابليت پودر شدن بدتر، در كاهش طول عمر قطعات مؤثر مي باشند.

همچنانكه در شكل 2-1 نشان داده شده است. همچنين ناخالصي هاي (كثافات) موجود در سوخت بر فواصل تعميراتي اثر مي گذارند. اين موضوع خصوصاً براي سوخت‌هاي مايعي كه در مسير خود از پمپ ها، اجزاء اندازه گيري و نازل ها عبور مي‌كنند و در اثر انجام تعميرات روي اين اجزاء احتمال كثيف شدن سوخت وجود دارد، صحت دارد. ناخالصي هاي موجود در سوخت گاز مي تواند سبب سايش مكانيكي (Errosion) يا خوردگي شيميايي (Corrosion) در كنترل والوها (Control Valves) و نازل هاي سوخت شود.

موضوع محدود كننده در كاركرد مداوم با سوخت هاي مايع، كثيفي نازل هاي سوخت مي‌باشد. سوخت خيلي تميز مي تواند فواصل تعميراتي را افزايش دهد حال آنكه سوخت كثيف باعث كم شدن آن خواهد شد.

ميزان تكرار استارت (راه اندازي) Starting frequency

هر توقف و راه اندازي يك توربين گاز، مسيرگاز داغ را در معرض سيكل هاي حرارتي قابل توجهي قرار مي‌دهد. سيستم هاي كنترل جهت به حداقل رساندن اين اثر طراحي و تنظيم شده اند. هرچند كه توربين گازي با شرايط مكرر راه اندازي و توقف، عمر قطعات كوتاهتري نسبت به يك واحد مشابه در كاركرد پيوسته خواهد داشت.