از تيره كدوئيان

تيه زمين

براي كاشت گياهان جاليزي تيره كدوئيان بايد در پاييز به خاك شخم عميق زد تا به خوبي آماد گردد. زميني كه سال گذشته در آن غلات كاشته شده يا زير كشت محصولات پوششي ( گندم، شبدر، شبدر شيرين و ...) يا مرتع و چمن بوده است بايد در پاييز خوب شخم بشود تا باقيمانده‌هاي گياهي بر اثر سرما و يخبندان زمستان در زير خاك بپوسد.

اگر در مزرعه محصولات رديفي مانند پنبه، چغندرقند، كنجد ، لوبيا و سيب زميني كاشت شده باشد به زودي پس از برداشت محصول زمين را بايد شخم زد و اخرين عمليات تهيه زمين را يك ماه پيش از كاشت انجام داد تاخاك خوب نشست كرده و آماده كشت شود. پيش از كاشت بايد به زمين شيار شده ديسك زد و هرس بر روي آن كشيده يا دستگاه زمين صاف كن يا با ماله float سطح خاك را صاف كرد. زميني كه به اين ترتيب آماده شد براي كاشت ديم خوب است ولي در مناطقي كه از‌ آب آبياري استفاده مي‌كنند بستر بذر بايد بالاتر از سطح آب قرار گيرد تا آب ضمن آبياري به لاله و ميوه گياه نرسد.

علاوه بر اين اگر بستر برجسته به طور صحيح تهيه و استفاده شود گياه رااز سرما و يخبندان حفظ كرده و به آن كمي‌گرما مي‌دهد.

فاصله بين رديفها چه در روش كاشت روي سطح مسطح و چه روي بستر برجسته يا جوي و پشته، با نوع بوته و روشهاي كاشت هر ناحيه فرق مي‌كند.

براي خربزه و طالبي 120 تا 210 سانتي متر هندوانه 180 تا 240 سانتي متر مي‌باشد.

در نواحي گرم و خشك جايي كه كاشت طالبي و خربوزه احتياج به آبياري دارد از جوي و پشته استفاده مي‌شود. عمق جوي 50 تا 60 سانتي متر و پهناي پشته بر اساس رقم كاشت از 150 تا 220 سانتي متر فرق مي‌كند. در اين نواحي برحسب شيب زمين و ناحيه جاده اي كه جهت عبور و مرور وسايل كشاورزي و موتور سمپاشي و... به پهناي 3-4 متر مي‌سازند.

تا بتوان طالبيهاي چيده شده را به سهولت به اين جاده رساند.

يك ماه پيش از كاشت بايد كلوخها را با ديسك خرد كرد و سطح خاك را جهت كاشتن بذر با هرس آماده تر و در برخي نواحي از ماله چوبي يا آهني براي تسطيح اراضي استفاده مي‌كنند. ديسكي كه به كار مي‌رود بايد طوري باشد كه كلوخ را خرد كند و خاك را اندكي برگرداند و ريز نمايد.

براي كاشت محصول خوب خربزه بستر بذر بايد در نهايت دقت آماده گردد.

اگر زميني زير غلات يا مرتع باشد بايد در تابستان يا پاييز آن را شخم زد تا در پاييز و زمستان مواد آلي مقوار كافي پوسيده شده و ساقه‌هاي گياه زير خاكرود.

اگر محصول سال قبل يونجه باشد نخست شخم كم عمق 15-20 سانت به زمين زده پس ديسك راجهت مخالف بر روي ان رد مي‌كنند.

اگر زمين زير چغندر قند پنبه يا ساير محصولات رديفي و جوي و پشته اي باشد بايد نخست به آن ديسك زد تا كمي‌مسطح گردد و سپس با گاو آهن آن را شيار كرد.

يك ماه پيش از كاشت زمين بايد ديسك خورده دندانه زده و ماله كشيده شده باشد. اگر خاك خوب نرم نشده باشد عمليات مزبور را بايد تكرار كرد.

زميني كه در آن طالبي، خربزه و خيار چنبر با آبياري كشت مي‌شود، بايد مسطح باشد و شيب آن حدود 25 سانتيمتر تا يك متر براي هر صد متر درازا باشد تا بتوان مزرعه را يكنواخت آبياري كرد و آب در سرتاسر در ازاي جوي يكسان نفوذ كند و در انتهاي رديف جوي آب بسيار جمع نشود.

روش ديگر اين است كه جوي و پشته را بوسيله گاو آهن با دستگاه جوي و پشته بند در اورده با بيل كود را ريخته يا با كود پاش مقدار معيني كود حيواني در كنار جويها به فاصله معين و دقيق مي‌گذارند كه بعد روي اينك كپه‌هاي كود بذر كاشته مي‌شود.

كاشت: بوته‌هاي اهلي تيره كدوئيان را مي‌توان به 3 طريق كاشت

روش كاشت مستقيم

كاشت در گودال بوسيله كارگر

كاشت در گلدان‌هاي كوچك سفالي يا كاغذي

در ايران روش مستقيم استفاده مي‌شود.

اگر بذر بوسيله بذر پاش كاشته شود فاصله بين بوته‌ها را كمتر از 60 تا 120 سانتي متر مي‌گيرد. چون بذر طالبي و خربوزه در هواي سرد خوب سبز نمي‌شوند بنابر اين وقت كارشت تا موقع مساعد بايد به تاخير افتد. در ايران قسمت اعظم طالبي و خربزه كاري به صورت بذر كاشته مي‌شود.

در نواحي اي كه از آبياري استفاده مي‌كنند خربزه را بر روي پشته‌هايي شيب دار يك طرفه كه شيب آنها شمالي و جنوبي است و پهناي پشته ممكن است 150، 180، 210، 240 سانتي متر باشد بالاي داغ آب مي‌كارند بذر را به طريق كپه اي 45 تا 60 سانتي متر از يكديگر مي‌كارند.

مزيت كاشت با بذر افشاني كه بوسيه تراكتور كشيده مي‌شود اين است كه كار سريع انجام مي‌شود و بذر در عمق يكسان و يكنواخت كاشته مي‌شود.

عمق كاشت بستگي به نوع خاك رطوبت موجود و رقم خربزه دارد. معمولا عمق كاشت بذر بين 5 – 2 يا 5 و 3 سانتي متر است. در خاكهاي شني بذر را در عمق بيشتري مي‌كارند تا خاكهاي رسي و سنگين و خاكهايي كه آبياري مي‌گردند. هر چه بذر درشت باشد در عمق بيشتري نسبت به بذر ريزتر مي‌توان آن را كاشت.

در نواحي اي كه از آب آبياري استفاده مي‌شود به علت اينكه خاك در اواخر بهار ممكن است خشك شود بذر را عميق تر مي‌كارند. چرا كه در زمستان و اوايل بهار خاك مرطوب است و از رطوبت عمق پايين بذر مي‌تواند استفاده كند.