كشاورزي مدرن فشرده تنهاظرف 30تا40 سال گذشته ،در نتيجه پيشرفت هاي علمي وفني كه در طي جنگ جهاني دوم و بلافاصله بعد از آن رخ داده ظهوركرد و در اين مورد عوامل مربوطه عبارتند از:

1-افزايش مكانيزاسيون كشاورزي: ومتعاقب آن جايگزين انرژي كه قبلا بوسيله حيوانات باركش وانسان تامين مي شد به وسيله ي انرژي تراكتور وافزايش تعداد زيادي از ادوات براي مراحل مختلف در فرآيند زراعت و دامپروري در حال حاضر تعداد اندكي از گياهان زراعي تجاري بصورت غير مكانيزه كشت مي شوند.

2-افزايش استفاده از مواد شيميايي به صورت كود،حشره كش وعلف كش وداروهاي دامي وغيره.

3-توسعه سريع برنامه هاي اصلاح بناتات واصلاح دام با توليد واريته هايي با عملكرد بالا كه اين واريته ها پتانسيل كامل خود را تنها با مصرف زياد عناصر غذايي كسب مي كنند و خصوصيات رشد آنها هماهنگ با زراعت مكانيزه مي باشد.دامهاي اصلاح شده نيز متكي به مصرف زياد مواد غذايي هستند بعلاوه فشرده شدن كشاورزي، همراه با تخصصي شدن انواع زراعت ومجزا كردن توليدات زراعي ودامي از نظر مكاني،تمركز توليد محصولات زراعي در زمينهاي كه استعداد زيادتري براي كشاورزي دارند و بالاترين درآمد را بر اساس سرمايه گذاري انجام شده دارند،بوده است. در اين مورد اندازهي واحد هاي توليد نيز در واكنش به افزايش هزينه ي نهاده ها، با سرعتي بيشتر از قيمت كسب شده از بازده بزرگتر شده است . در حاليكه كشاورزي فشرده به يك محيط بيو فيزيكي خاص منحصر نيست اين نوع كشاورزي بيشتر در مناطق معتدله ي مرطوب

دنيا،بخصوص در كشورهاي توسعه يافته در آمريكاي شمالي واروپاي غربي و در طرحهاي مدرن آبياريو در كشاورزي مناطق حاره اي توسعه يافته است.

(در ميان غلات ،گندم وذرت بطور گسترده اي كشت مي شود. گياهان زراعي ريشه اي و غدهاي مناطق معتدله شامل سيب زميني سفيد و تعدادي از گو نه هاي جنسي Brassica از قبيل كلم علوفه اي شلغم وچغندر قند،در مناطق معتدله نيز همانند مناطق حاره بقولات دانه اي بعد از غلات از نظر عملكرد و سطح زير كشت،در رديف دوم قرار دارند. در ميان آنها سويا،اوبياونخود در بالاترين رديف قرار دارند. آنها بخصوص كياهان زراعي چند منظوره ي با ارزشي هستند كه غذا و علوفه توليد مي كنند و همزمان باعث افزايش ازت و مواد آلي خاك مي شوند.)

2-زراعت فشرده:

توسعه كشاورزي در مناطق معتدله از طريق جايگزيني كشت ممتد،به جاي روشهاي سنتي كشت علفهاي چمني به صورت

متناوب با گياه زراعي بوده است. در كشت سنتي گياه غلات (گندم وذرت) با نياز هاي غذايي و شخم متناوب با يك گياه زراعي تا بستانه مانند:گياهان علوفه اي ريشه اي،سويا يا لوبيا به صورت متناوب با مخلوطي از علفهاي چمني و بقولات

علوفه اي چند ساله كه 3تا6سال زمين را اشغال مي كند بوده است. مزيت اصلي تناوب علف چمني با گياه زراعي،

ممانعت از ازدياد علفهاي هرز،آفات وبيماريهاوحفظ حا صلخيزي خاك است. علف چمني كود دامي وسرك دريافت

مي كند و در نهايت با شخم به زير خاك مي رود و باعث افزايش مواد آلي خاك مي شود.

ازدهه 1950 به علت افزايش استده از كودهاي معدني وتوسعه گياهان زراعي پرمصول كه به عناصر غذايي بيشتري نياز د ارند ، سيستم هاي تناوب زراعي به تدريج تغيير كرده يا منسووخ شده اند . كه شامل چايگزيني نيروي كارگري وحيوانات باركش باماشينهاين بزرگتر بوده است كه مي توان ازكمباين كه يكي از مهمترين آنهاست نام برد . استفا ده از علف كشها وافت كشها وتنظيم كننده هاي رشد هم افزايش يافت .

حفظ حاسلخيزي خاك ديگر به سيستم تناوب زراعي خاص واستفاده از كود د امي وابسته نيست وافزايش سرت عمليات در نتيجه مكانيزاسيون باعث انعطاف پذيري بيشتر در انتخاب گياهان زراعي وسيستم هيا زراعت شده است. در مناطقي كه از نظر اقليمي براي زراعت مناسب هستند ، زراعت مداوم كم وبيش ، جايگين تناوب علفهاي چمني وگياه زراعي شده است.

سادگي تركيب گياهان زراعي با تخصصي شدن گياهان زراعي همراه شده است .

خصوصيات كشاورزي فشرده :

جدايي انسان از طبيعت (Domination of nature)

استفاده بدون محدوديت از منافع طبيعي عدم توجه به دوباره به گردش در اوردن ضايعات مزرعه ودر يك كلام برهم زدن نظم طبيعي اكوسيستم ها از مهمترين اثرات جانبي استفاده ازاين سيستم هاست .

2-رقابت (Cimpetition)

پيروان كشاورزي فشرده رقابت رايكي از اصول اساسي در فرايند توليد مي د انند . تاكيد بر علايق ومنافع فردي عدم نياز به همكاري ، سنتهاي مربوط به فعاليتهاي كشاورزي ، همچنين فرهنگ روستايي به كنار گذاشته شده ، عدم نياز كشاورز به جوامع كوچك روستايي ، حداقل نياز به نيروي كارگر ويكنواختي در كارهاي كشاورزي ، تاكيد بر جنبه هاي تجاري (اقتصادي ) در انجام فعاليتهاي كشاورزي وتاكيد بيشتر بر سرعت كار ومنافع بيشتر دراين قسمت قابل بحث وبررسي هستند

3-بهره برداري بي رويه (Exploition) از ديگر خصوصيات وعناصر كليد ي كشاورزي فشرده امروزي بهره برد اري بي رويه است كه در يك جمع بندي كلي حول موارد ذيل بحث مي كند :

الف ) ناديده گرفتن هزينه هاي غير مستقيم

ب ) اهميت به منافع كوتاه مدت

ج) وابستگي شديد به منابع تجديد ناشنوده

د) وابستگي به رشد اقتصادي وبالارفتن سطح مصرف

هـ ) تاكيد بر موفقيتهاي اقتصادي ومالي

4- تخصصي شدن (Specialzation)

در اين سيستم ها زرات عمدتا تك محصولي Mono culture است . لزوم حفظ تنوع ژنتيكي به عنوان يكي از منابع مهم در ايجاد پايداري در سيستم هايتك كشتي با كمي نابساماني روبرو مي گردد.

توجه به اين نكته كه گياهان زراعي د اراي خاصيت بافرشوندگي كمي هستند . در واقع رو ي اوردن به سيستم هاي تك كشتي باعث پراكنش