فهرست مطالب

مقدمه:

تلگراف:

تلفن:

ایده اختراع:

برترین اختراع:

سایر اختراعات:

ریشه لغوی:

تاریخچه تلفن:

سیر تحولی و رشد:

مکانیزم کلی:

ساختار کلی:

گزارش اولین ساخت:

مکانیزم کار:

نحوه ارتباط:

روش بهینه‌سازی:

ساختار تلفن ساده:

نحوه ساخت:

میزان کارایی سیستم:

اصلاح دستگاه:

ساخت تلفن های پیشرفته:

گیرنده بل (گوشی بل)

کلام آخر:

1892 هنگامی که گراهام بل بین شیکاگو و نیویورک ارتباط تلفنی برقرار کرد.

مقدمه:

يكى از آثار رسانه هاى جمعى خصوصاً انواع امروزى آن سرگرم كردن مردم در كنار اطلاع رسانى و آگاهى دهى است. منتقدان رسانه هاى مدرن معتقدند كه بعد سرگرمى برنامه هاى رسانه اى آن قدر پررنگ و جلا شده است كه بيشتر باعث ايجاد حواس پرتى در مردم مى شود. عارضه اى كه حاصل سپردن هوش و حواس خود به برنامه هايى است كه از نظر محتوايى چيزى براى گفتن ندارند. اين نوشتار كه به نحوى مكمل بحث آغازين صفحه ارتباطات در شماره پيش است، تغيير در شيوه انتقال پيام را در گذر تاريخ و با پيدايش كاغذ، تشريح مى كند. مارسل دانسى، ضمن برشمردن روش هاى ثبت نوشته ها در دوران باستان، تاريخچه اى مختصر از پيدايش رسانه هاى جمعى را ارايه مى دهد و معتقد است كه اختراع كاغذ اولين جرقه رسانه هاى ارتباط جمعى را زده است، اما به تدريج وسايل الكترونى و ديجيتالى نيز در كنار آن پديد آمدند و به زيست نسبتاً مصالحه آميز خود با رقيبان قديمى ادامه داده اند. پيدايش تلگراف، تلفن، تلكس، راديو و تلويزيون از جمله وسايل مورد بحث اين نوشتار است كه در شماره آينده با تشريح رايانه و ساير رسانه ها ادامه مى يابد.

يكى از تمدن هايى كه نوشتن پيكتوگرافيك را به عنوان وسيله اى براى ثبت عقايد، پيگيرى معاملات تجارى و انتقال دانش مورد استفاده قرار داد، تمدن چين باستان بود. براساس برخى تخمين هاى باستان شناختى، پيكتوگرافى چينى ها ممكن است قدمتى برابر با قرن پانزدهم قبل از ميلاد داشته باشد. اين پيكتوگرافى، به شكلى ويژه لوگوگرافيك بود، زيرا براى ارايه (بازنمايى) كلمات كامل (بدون ارجاع به تلفظ آن ها) از نمادهاى تصويرى بهره مى گرفت. سيستم پيكتوگرافيك باستانى كاملاً پيشرفته، خط ميخى ناميده مى شد زيرا از نمادهاى تصويرى گوه مانند تشكيل شده بود. اين نوع خط متعلق به سومرى ها- بابلى ها بود كه حدود ۵۰۰۰ سال پيش به وجود آمد. سومرى ها، بازنمايى هاى خود را بر روى خشت هاى گلى ثبت مى كردند كه باعث مى شد نوشته خط ميخى به يك وسيله ارتباطى بسيار گران و غيرعملى تبديل شود. به اين دليل در آغاز فقط حاكمان و روحانيان آن را مى ساختند، مى آموختند و مورد استفاده قرار مى دادند. از حدود سال ۲۷۰۰ تا ۲۵۰۰ قبل از ميلاد نوع ديگرى از نوشته هاى پيكتوگرافيك به نام [خط] هيروگليف در مصر اختراع شد. مصرى هاى براى ثبت نوشته هاى خود از پاپيروس (نوعى كاغذ اوليه كه از نى ساخته مى شد) استفاده مى كردند. سيستم هيروگليفى سرانجام در درون خود عناصر فونوگرافى را به وجود آورد. فونوگراف‌ها، اشكالى هستند كه معرف بخش هايى از كلمات مانند بخش ها يا صداهاى منفرد هستند.

يك سيستم كامل براى بازنمايى صداهاى واحد، سيستم الفبايى ناميده مى‌شود. اولين سيستم الفبايى در خاورميانه ظهور يافت و به وسيله فنيقى ها (مردمى كه در منطقه ساحل شرق درياى مديترانه زندگى مى كردند كه امروزه بيشتر آن در لبنان واقع شده است) به يونان انتقال يافت. اين الفبا فقط داراى نمادهايى براى صداهاى صامت (حروف بى صدا) بود. هنگامى كه به يونان رسيد، نمادهاى صداهاى مصوت (حروف صدادار) به آن اضافه شد و سيستم الفباى يونانى را به اولين سيستم الفبايى تمام عيار تبديل كرد. همان گونه كه پيشتر اشاره شد، پيدايش نوشته الفبايى يك تغيير پارادايم واقعى به وجود آورد، زيرا براى جوامع امكان ذخيره و حفظ دانش به شكلى پايدارتر فراهم آورد.

آلکساندر گراهام بل (Alexander Graham Bell) در سال 1847 در اسکاتلند بدنیا آمد. او پدر و مادری تحصیل کرده داشت و تحصیلات اولیه را نزد والدین خود آموخت، مادر او تقریبا ناشنوا بود و برعکس پدرش گفتار درمان. شاید به همین دلیل بود که آلکساندر از ابتدا علاقمند به مسائل صوتی بود و در باره آن بسیار تحقیق كرد. وی علاوه بر دانش صدا به هنر عمومی، موسیقی و سرودن شعر علاقه بسیار داشت. پس از انجام تحصیلات اولیه نزد والدین در انگلستان به دانشگاه رفت و در سال 1870 به ایالات متحده مهاجرت کرده از دانشگاه بوستون (Boston) درجه پروفسوری در فیزیولوژی صدا (Vocal Physiology) گرفت.

الكساندر در دانشگاههاي ادينبورگ و لندن تحصيل ميكرد. در سال 1870 خانواده اش به كانادا مهاجرت كرد، پدر بزرگ وي روشي را ابداع كرده‌بود كه با استفاده از آن به افراد ناشنوا آموزش لبخواني مي داد. با كمك اين روش، افراد ناشنوا ياد مي گرفتند كه با مشاهده حركت لبها، سخنان ديگران را بفهمند. اين خانواده در مورد نحوه صحبت كردن و اصوات، اطلاعات زيادي داشتند. بل نيز اين كار را از پدرش آموخته بود او اوقات فراغتش را صرف ساختن دستگاهي كرد كه با استفاده از آن مردم بتوانند از فاصله دور با يكديگر گفتگو كنند. همكارش واتسن او را ياري كرد، يكي مشغول تنظيم فرستنده و ديگري مشغول تنظيم گيرنده بود. نخستين كلمات كه از طريق تلفن گفته شد چنين بود: «آقاي واتسن لطفاً بياييد اينجا، با شما كار دارم.