فهرست

بنام خدا

تاريخچه و مبدأ پيدايش هلو

هلو بومي مناطق گرم چين مي باشد، ولي به نظر مي رسد كه سالها قبل از معرفي شدن به اروپا كه از آنجا به آمريكاي شمالي برده شد در ايران كشت مي شده است. بجز سيب، هلو وسيعترين درخت ميوه خزانه دار كشت شده در آمريكا مي باشد و درختي است نسبتاً كم عمر كه داراي اندازه متوسط تا كوچك مي باشد. از نظر ژنتيكي، هلو خيلي كمتر از سيب و گلابي متغير مي باشد و ميوه هر نهال بذري كشت مي شود و حداقل قابل خوراك مي باشد و طبيعتاً زودبار مي دهد لذا اصلاح ارقام جديد آسان مي باشد. اغلب ارقام هلو كه امروز بكار مي روند محصول برنامه هاي اصلاح نژاد آزمايشي مي باشند. برنامه هاي اصلاح نژاد موفقيت آميز در مناطق مختلف دنيا منجر به توليد ارقام تجارتي خيلي بيشتري از آنچه كه در مورد سيب و گلابي يافت مي شود گرديده است كه كشت مي شود. (1)

گياهشناسي هلو

هلو (پرنوس پرسيكا) از خانوادة رزاسه و زيرخانوادة پرونوئيده داراي 16 كروموزوم (16=n2) و بومي چين مي باشد. جنس پرونوس شامل هلو، شليل، بادام، زردآلو، آلو، گوجه و بسياري از پايه هاي زينتي مي باشد. در اين جنس جوانه هاي گل زودتر از برگ ها باز مي شوند و هميشه جانبي بوده، هيچ گاه انتهايي نيستند – هلو و بادام به زيرجنس آميگدالوس (Amigdalus) تعلق دارند كه داراي گل بدون دمگل يا دمگل كوتاه بوده ميوه ها كركي هستند. اندازه درخت هلو. متوسط ارتفاع 3 تا 5 متر – شاخه ها در اطراف تنه گسترده و مركز آن باز است. درخت خزان كننده با سيستم ريشه اي تقريباً عميق مي باشد.

جوانه هاي گل غالباً دوتايي روي شاخ هاي يكساله و به طور جانبي در طرفين جوانه، رويشي قرار مي گيرند. اما در بعضي موارد تعداد جوانه هاي گل در يك نقطه مي تواند متغير و از يك يا چهار گل منفرد تغيير كند. ميوه هلو از نوع شفت مي باشد و ارقام آن به دو دسته هسته آزاد و يا چسبيده به گوشت تقسيم مي شوند. اغلب ارقام هلو خود بارور مي باشند ولي تعدادي ارقام خود عقيم نظير Malberta، Mikade و Alamar وجود دارند. J.H Hale از ارقام خود ناسازگار هلو مي باشد. هلو ميوه زيادي توليد مي كند و براي بدست آوردن ميوه اي با اندازه و كيفيت خوب بايد تنك شود.

درختان هلو سالانه به هرس نسبتاً شديدي نيازمندند تا علاوه بر توليد شاخه هاي يكساله با رشد مناسب براي حفظ باردهي خوب با ايجاد تعادل بين ريشه و قسمت هوايي بتوان توليد ميوه را بيشتر كرد. (3)

گلدهي:

گلدهي در درختان ميوه را مي توان به دو فرآيند نموي اصلي تقسيم كرد. اين فرآيندهاي نموي عبارتند از آغازش و نمو جوانه هاي گل كه در طول تابستان و پاييز يك سال رخ مي دهند و نيز فرآيند گلدهي كه در اوايل بهار سال بعد واقع مي شود گلدهي در درختان ميوه زماني است كه درخت از نظر رشد به سن معيني رسيده باشد سالها طول مي كشد تا درختان حاصل از رويش بذر به سن گلدهي برسد. (2)