کودهای حاوی پتاسیم برای مرکبات

كود ميكرو كلات 30 10 جنوبگان حاوي :

10% ازت

30% پتاسيم

1/5% آهن

1% روي

0/7% منگنز

0/2% مس

0/004% موليبدن

بوده و مهم ترين ويژگي آن دارا بودن مقادير بالاي پتاسيم به همراه عناصر ريزمغذي مهم مورد نياز گياه است . مقدار جذب پتاسيم توسط گياه از جذب هرعنصر مغذي ديگري به غير از ازت بيشتر بوده و در بعضي از گياهان حتي از جذب ازت نيز بيشتر مي باشد . پتاسيم بر خلاف ازت و فسفر ، نقش ساختماني در گياه ندارد ولي با توجه به نقشهاي آنزيمي و كوانزيمي در گياه ، عنصر بسيار حساس و مهمي در گياه بشمار مي رود بطوريكه حداقل 50 آنزيم گياهي بطور كامل و يا مقدار زيادي از فعاليتشان به پتاسيم بستگي دارد . پتاسيم با تنظيم فشار اسمزي سلولهاي روزنه برگ ، گياه را در برابر خشكي مقاوم مي سازد . پتاسيم سبب انتقال قندها در آوند آبكش شده و با انتقال آن به ساير اندامها ، رشد آنها را تضمين مي نمايد . پتاسيم تحمل گياه را نسبت به امراض ، سرما و خشكي افزايش داده و استحكام گياه را موجب مي شود . با وجود آنكه ميزان كلسيم قابل جذب در خاكهاي مختلف معمولا حدود 10 برابر ميزان پتاسيم قابل جذب در خاك است اما برعكس مقدار پتاسيم گياه معمولا 10 برابر كلسيم مي باشد و اين مطلب نشاندهنده قدرت انتخابي شديد گياه نسبت به عنصر پتاسيم و ميزان نياز بالاي گياه به اين عنصر مي باشد . گياهاني كه مواد قندي و نشاسته اي توليد مي كنند مانند چغندر قند ، نيشكر و سيب زميني نياز بيشتري به عنصر پتاسيم دارند همچنين گياهاني مانند كرفس و گوجه فرنگي و يونجه نيز به پتاسيم زيادي نياز دارند . بطوركلي پتاسيم در فعال شدن آنزيمها ، متابوليسم مواد هيدروكربن ، ساختن پروتئين ، فتوسنتز ، تنظيم فشار اسمزي ، بزرگ شدن سلولها ، تقسيم سلولي و رشد ، باز و بسته شدن روزنه ها ، انتقال مواد در آوندهاي آبكش ، موازنه آنيونها و كاتيونها ، افزايش كارايي مصرف آب ، افزايش مقاومت به سرما زدگي و خشكي و شوري و آفات و بيماريها نقش اساسي و مهمي بعهده دارد . پتاسيم بركيفيت محصولات كشاورزي بويژه در مورد ميوه هاي گوشتي و غده اي مانند گوجه فرنگي و سيب زميني اثرگذار مي باشد . پتاسيم در بهبود رنگ ميوه كه يكي از مهمترين عوامل تعيين كننده كيفيت و بازار پسندي ميوه است بخصوص در محصولاتي نظير سيب و هلو و مركبات موثر مي باشد . پتاسيم موجب بزرگتر شدن اندازه ميوه ها بخصوص در مركبات مي شود و اگر گياه در محدوده كمبود پتاسيم باشد ، افزايش پتاسيم موجب افزايش خاصيت انباري آن مي گردد . علاوه بر پتاسيم بالا ، كود ميكرو كلات 30 10 جنوبگان حاوي عناصر ريز مغذي آهن ، روي، منگنز ، مس و موليبدن بصورت كلات شده نيز مي باشد كه قابليت جذب بسيار بالايي توسط گياه داشته وتحت تاثير PH قليايي شيره گياهي نيز قرار نگرفته و رسوب نمي نمايند .

اين كود كاملا قابل حل در آب بوده و جهت محلولپاشي برگي گياهان و يا همراه با آب آبياري قابل مصرف مي باشد مقدار مصرف آن بصورت محلولپاشي ، 2 كيلو در 1000ليترآب و همراه با آب آبياري ، 10 كيلو در هكتار بوده و براي تمامي محصولات باغي و زراعي كاربرد دارد . تعداد دفعات مصرف آن ، 3 نوبت در طي فصل رشد مي باشد .

برهمكنش سديم و پتاسيم در سه پايه مركبات تحت تنش شوري

مركبات يكي از محصولات مهم باغباني است كه نسبت به شوري حساس مي باشد. به منظور بررسي اثر شوري در تجمع و توازن يون هاي مختلف و همچنين بررسي اثرهاي احتمالي سديم بر ميزان جذب و تجمع پتاسيم در پايه هاي مختلف مركبات آزمايشي آماري در قالب طرح كاملا تصادفي با چهار تكرار طي سال هاي 81 1380 در دانشكده كشاورزي دانشگاه شيراز انجام شد. پايه هاي مورد استفاده در اين آزمايش عبارت بودند از: نارنج (Citrus aurantium L.)، تايوانيكا (Citrus taiwanica L.) و ليموي آب ((Citrus limon L. كه با چهار سطح شوري 0، 20، 40 و 60 ميلي مول بر ليتر شوري آب آبياري به مدت سه ماه در شرايط گلخانه تيمار گرديدند. ميزان تجمع سديم و پتاسيم در ريشه، برگ و شاخساره پايه هاي مختلف با استفاده از روش شعله سنجي اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه با افزايش سطح شوري ميزان تجمع سديم در اندام هاي مختلف گياه افزايش يافت اما ميزان پتاسيم كاهش يافت. روند تجمع سديم و پتاسيم در اندام هاي مختلف پايه هاي مورد آزمايش متفاوت بود بدين ترتيب كه در پايه نارنج ميزان سديم جذب شده در ريشه بيشتر از پايه هاي تايوانيكا و ليموي آب بود ولي در شاخساره پايه نارنج ميزان تجمع يون سديم كمتر از دو پايه ديگر بود. بر عكس ميزان جذب و تجمع پتاسيم در ريشه نارنج كمتر ولي در شاخساره بيشتر از دو پايه ديگر بود و بدين ترتيب يكي از اثرهاي شوري كه بر هم زدن تعادل يون ها و محدود كردن جذب بعضي از عناصر غذايي است كاملا آشکار بود. جذب بيشتر سديم در بعضي از اندام ها باعث كاهش جذب پتاسيم شد. از آنجا كه پتاسيم يكي از عناصر غذايي ضروري در تغذيه گياه مي باشد كه در باز و بسته شدن روزنه ها و فعل و انفعالات آنزيمي درگير است، بنابر اين كمبود آن در گياه فتوسنتز را محدود كرده و سر انجام كاهش انتقال مواد فتوسنتزي به ريشه و به دنبال آن كاهش رشد را به همراه خواهد داشت.