مقدمه

گزارش حاصل ماحصل حضور اينجانب در محل اجراي يك پروژه ساختماني و مشاهدات عيني و تجربياتي است كه در طول مدت اجراي پروژه به صورت شخصي كسب نموده ام.

اكثر مطالب اين گزارش از طريق دريافت هاي شخصي جمع آوري شده و موضوعاتي كه به صورت مجهول از ديد اينجانب مي گذشت از طريق پرس و جو و تحقيق از عوامل اجرايي اعم از مهندس، معمار، بنا و كارگر مرتفع گرديده است.

در اين گزارش سعي شده است حتي المقدور از اشاره به جزئيات ريز مختص اين پروژه صرف نظر شود و صرفاً مطالبي عنوان گردد كه به صورت كلي براي تمامي پروژه هاي ساختماني از اين قبيل عموميت دارد لذا تا جايي كه امكان داشت از ذكر جزئياتي از قبيل شماره تير آهن هاي مصرفي، نوع ورق و آرماتورها و . . . پرهيز شده است.

در هر بخش از اين گزارش ابتدا مطالبي را كه در طول مدت تحصيل در مورد موضوع مورد نظر آموخته بودم و با مشاهدات خود در محل اجراي پروژه مطابقت داشت ذكر نموده ام و سپس موضوعاتي را كه علاوه بر آموخته هاي خود در ساختمان مذكور مشاهده نموده ام به صورت نكاتي ذكر كرده ام.

پي ريزي

پي يا فونداسيون پايين ترين قسمت ساختمان و در واقع قسمت حائل بين ساختمان و زمين است كه ساختمان بر روي آن استوار مي گردد.

وظيفه پي در يك ساختمان انتقال بارهاي وارده از طرف ساختمان به زمين است لازم به ذكر است كه ترتيب انتقال بارهاي يك ساختمان به صورت زير است:

1ـ سقف 2ـ تير 3ـ ستون 4ـ پي 5ـ زمين

و به همين علت است كه ستون ها را بر روي پي ها قرار مي دهند زيرا ستون ها حامل بارهاي وارده از طرف ساختمان هستند.

پي يا فونداسيون جسم صلبي است كه در هنگام تحت فشار قرار گرفتن از طرف ستون هيچ گونه تغيير شكلي از خود نشان نمي دهد و تمامي بارهاي وارده از طرف ستون را عيناً به زمين منتقل مي كند.

اگر قرار بود كه در يك ساختمان از پي استفاده نشود ما ناگزير بوديم كه ستون ها را بر روي زمين قرار داده، همين بار ساختمان را مستقيماً و بدون هيچ واسطه اي به زمين وارد كنيم كه در چنين حالتي زمين تاب تحمل وزن زياد ستون را نداشته و در قسمت زير ستون سوراخ مي شود. پي علت استفاده از پي ها در ساختمان ها برطرف كردن ضعف زمين در باربري است. به بيان ديگر اگر زمين مقاومت كافي را در تحمل وزن ساختمان داشت ديگر احتياج به اجراي پي در ساختمان نبود و ما مي توانستيم بار ساختمان را مستقيماً بر روي زمين وارد كنيم و از طرفي طبق قوانين فيزيك بار وارده بر يك جسم با سطح مقطع آن جسم نسبت عكس دارد يعني هر قدر سطح مقطع پي بزرگتر باشد بار كمتري به اجزاي پي وارد مي شود و در واقع بار وارده از طرف ستون در پي پخش مي شود و به همين علت است كه سطح مقطع پي از سطح مقطع ستون بزرگتر است. از طرف ديگر اگر ما بخواهيم ستون را مستقيماً بر روي پي قرار دهيم به دليل تيز بودن لبه هاي ستون، سطح پي را سوراخ كرده و در آن فرو مي رود به همين خاطر در قسمت اتصال ستون به پي صفحه اي فولادي قرار مي دهيم كه اين عيب را برطرف كند.

اين صفحه فولادي به صفحه ستون موسوم است كه آن را به وسيله بولت هايي( پيچ هايي) به پي متصل مي كنند. اين بولت ها قبل از بتن ريزي پي درون آن قرار داده مي‌شوند و پس از بتن ريزي درون پي محكم مي شوند.

پي جسمي مكعب است كه اجزاء آن را بتن و آرماتور( ميلگرد) تشكيل داده است. بتن براي انتقال بار از ساختمان به زمين و آرماتور براي حفظ حالت ثابت پي بكار مي رود تا در اثر بار زياد، پي متلاشي نگردد و اجزاي بتني آن در كنار يكديگر باقي بمانند، چون مقاومت كششي بتن بر عكس مقاومت فشاري آن بسيار ضعيف است. بتني كه براي ساختن پي استفاده مي شود بايد دانه بندي توپر و عيار بالاي سيمان داشته باشد تا به بهترين نحو كار انتقال بار را انجام دهد. همچنين ميلگردهاي مصرفي در پي بايد عاري از زنگ زدگي باشند و در ضمن آجدار نيز باشند تا بدينوسيله اتصال خوبي بين بتن و آرماتور بوجود آيد.

براي اجراي پي، پس از آنكه محل اجراي فونداسيون بر روي زمين حفر شد( عمليات پي كني) دور تا دور پي مورد نظر را با ارتفاع معيني ديوار چيني نموده تا فضاي لازم براي آرماتور گذاري و بتن ريزي پي بوجود آيد. در واقع با اين ديوار چيني مكعبي بوجود خواهد آمد كه چهار طرف آن ديوار، كف آن زمين و روي آن باز است تا از طريق آن بتن و آرماتور مربوط به پي در جاي خود اجرا شود.