۱ عوامل محدود‌كننده در تاسيسات (سيستم) انتقال

مقدار نيروي برق در خط انتقال حاصل ولتاژ و جريان است و عاملي است كه كنترل آن مشكل بوده و «عامل قدرت» ناميده مي‌شود. در صورتي‌كه در خطوط، ظرفيت انتقال به اندازه كافي باشد نيروي برق اضافي مي‌تواند با اطمينان كامل منتقل شود. در سيستم انتقال سه نوع عامل محدود‌كننده ظرفيت انتقال برق را محدود مي‌كنند: عامل حرارت و جريان، عامل ولتاژ و عامل بهره‌برداري از سيستم.

2 چاره‌جويي محدوديت‌هاي ظرفيت تاسيسات انتقال

محدود‌كننده‌هاي مذكور توانايي سيستم را براي انتقال برق محدود مي‌كنند، بنابراين ظرفيت بهره‌برداري از شبكه انتقال موجود را كاهش مي‌دهند. اين بخش از اين گزارش در مورد توسعه امكانات به منظور افزايش توانايي انتقال خطوط انتقال موجود بطوريكه ظرفيت بيشتري از برق بتواند با اطمينان از يك بخش سيستم به بخش ديگر يا از يك سيستم به سيستم ديگر منتقل شود.

3محدود‌یت حرارتي و جريان

محدوديت‌هاي حرارتي معمولي‌ترين عوامل محدود‌كننده‌اي هستند كه توانايي و ظرفيت انتقال برق را در خط انتقال، كابل و ترانسفورماتور محدود مي‌كنند. خط انتقال در برابر جريان الكترون‌ها مقاومت مي‌كند و باعث توليد گرما مي‌شود. ميزان گرماي ايجاد شده در تجهيزات خط انتقال به جريان يعني ميزان جريان الكترون‌ها و همچنين به شرايط ‌آب و هوايي محيط ارتباط دارد مانند درجه حرارت، سرعت باد، مسير باد به دليل تاثيرات آب و هوا و پراكندگي حرارت در هوا. حدود گرما براي خطوط انتقال معمولاً برحسب جريان‌هاي برق بيان مي‌شود.

بدليل اينكه گرماي بيش از حد به دو مساله احتمالي منتهي مي‌شود محدوديت‌هاي گرمايي تحميل مي‌شود.

اين دو مساله عبارتند از:

1)خط انتقال به دليل گرماي زياد، قدرت خود را از دست مي‌دهد و اين گرماي زياد عمر خط را كاهش مي‌دهد.

2) خط انتقال منبسط شده و در مركز فاصله بين دكل‌هاي نگاهدارنده آن دچار خميدگي مي‌شود. در صورتي كه درجه حرارت بكرات بسيار زياد باشد خط هوايي دايماً كشيده مي شود و ممكن است فاصله آن از زمين كمتر از اندازه‌اي باشد كه به دلايل ايمني لازم است. چون اين گرم شدن بيش از حد بطور تدريجي انجام مي‌شود و براي مدت زمان‌هاي محدود جريان‌هاي بيشتري انتقال مي‌يابد. گرماي عادي براي خط انتقال در اثر ميزان جريان برق ايجاد مي‌شود كه اين خط بتواند آنرا دايماً انتقال دهد.

مقادير اضطراري اندازه‌هايي هستند كه خط مي‌تواند براي مدت معيني مثلاً چند ساعت از عهده آنها برآيد.

كابل‌هاي زيرزميني و ترانسفورماتورهاي برق نيز بوسيله عوامل گرمايي محدود مي‌شوند. كابل‌هاي زيرزميني در هنگام بهره‌برداري در درجه گرماي بيش از حد به دليل خسارت وارد شدن به عايق از عمر سرويس‌دهي آنها كاسته مي‌شود. ترانسفورماتورهاي قدرت نيز طوري طراحي شده‌اند كه در حداكثر افزايش درجه گرما در هنگام بهره‌برداري از عايق‌ آنها محافظت به عمل آيد.

مقدمه

سیستم انتقال قدرت دو وظیفه را در اتومبیل به عهده دارد: انتقال قدرت از موتور به چرخهای محرک و تغییر مقدار گشتاور. در تشریح سیستم انتقال قدرت به کرات از دو عبارت توان و گشتاور استفاده می‌شود که توضیح کوتاهی درباره هرکدام ضروری به نظر می‌رسد. عبارت «توان» نرخ یا سرعت انجام کار است. «تورک» یا گشتاور به زبان ساده یعنی گردش نیرو. با توجه به ارتباط بین دور موتور و توان ، وجود جعبه دنده‌های چند نسبته ضروری است، چرا که موتور اتومبیل بیشینه توانش را در سرعتهای معین تحویل می‌دهد که البته منظور از سرعت همان RPM یا دور در دقیقه است.

برای بهره گیری از همان دور موتورها در سرعتهای مختلف حرکت که اینجا منظور از سرعت چیزی است که در آمپر سرعت دیده می‌شود، باید نسبت چرخ دنده بین موتور و چرخهای محرک تغییر یابد. اتومبیل درست مثل یک دوچرخه باید برای حرکت در محدوده‌ای از سرعتها ، چرخ دنده‌ها را تعویض کند. اما برخلاف دوچرخه سیستم انتقال توان اتومبیل امکان عقب رفتن را نیز برای شما فراهم می‌کند.

نقش چرخ دنده

در واقع دو مجموعه از چرخ دنده‌ها در سیستم انتقال توان وجود دارد: گیربکس یا جعبه دنده و دفرنسیال. وظیفه جعبه دنده تنظیم نسبت چرخ دنده است و دیفرانسیل نیز اجازه می‌دهد تا چرخها در سرعتهای گوناگون بچرخند. جعبه دنده‌های دستی معمولاً دارای چهار یا پنج سرعت هستند و اغلب از اور درایو یا بیش ران (وسیله ای در جعبه دنده که نسبت چرخ دنده را پایین می‌آورد و مصرف سوخت را کاهش می‌دهد) برخوردارند.

در واقع اور درایو به وضعیتی گفته می‌شود که در آن محور یا شفت ورودی می‌تواند سریعتر از محور خروجی بچرخد، که در نتیجه میزان مصرف سوخت در بزرگراه کاهش می‌یابد. در برخی از جعبه دنده‌ها از کلاج الکتریکی و یک سوئیچ استفاده می‌شود که درگیری یا عدم درگیری اور درایو را کنترل می‌کند