فرمت فایل: ورد –Word و قابل ویرایش

تعداد صفحات: 23

دین یونانیان باستانی

در آغاز، دین و مذهب یونانیان قدیم یک نوع اعتقادبهالهه متعددهبوده که درباره آنها قائل به جسمو صورت انسانی بودند و برای خدایان خود از مادینه و نرینه اشکال و افکار بشری قائلشده و مدت دو سه هزار سال این رشته عقائد نزد ایشان دائما در تحول و تطور بوده است]. بنابراین یونانیان قدیم نیز بهخدایان نرینه و مادینهمعتقد بودند. هنگامیکههلن هایعنی اجدادیونانیان قدیم از شمال به جنوب آن سرزمین پراکنده شدند قبائلی آریائی نژاد و نیموحشی بودند که بر حسب معتقدات قدیم نژادی خود غالبامظاهر طبیعترا می پرستیدند و همان خدایانی را که درکتاب ودانزد اجداد هندوان قدیم محل عبادتبودند ایشان نیز پرستش می کرده اند.در رأس آنهاخدایآسمانقرار داشته است که او رازئوسو گاهیزئوس پاتریعنیپدرآسمانمی نامیده اند و این مظهر همان الهی است که نزد هندوان باستانی بهدیوس پیتارو بعدها نزد رومیها بهژوپیترموسوم شده است.

مجموعه خدایان مورد پرستش ایشان که معمولا با خدایان آریایی قدیم مشترک بودند، عبارتند از:

زئوس، خدای خدایان و خدایکل

آپولو، خدای آفتاب

پوزیدن، خدای دریاها

هستیا، خدای مونث و مادر خانواده، الاهه کانونخانوادگی

دمیتر، خدای مونث، مادر کشاورزیو غلات

هرمس، خدای حکمت، و خدای حکیم وآفریننده

آرس، خدای جنگ

بعد از آنکه قبائل آریایی هلنهای مهاجم بر مردم بومی غلبه یافتند وتمدنآنها را تدریجا در خود هضم کردند ازخدایان و معبودهای محلی نیز آلهه ای چند را اقتباس نمودند. در جزائر شرقی مدیترانهو سواحل غربی آسیا ی صغیر ساکنین بومی نیز که دارای تمدن و فرهنگی به نسبت زمان خودمتکامل بودند، بعضی خدایان محلی را را می پرستیدند کهیونانیانهم به آنها گرویدند از این قرار:

هراس، زن زئوس

اتنا، خدای حکمت و خرد و معبود شهر آتن

آرتمیس، دختر زئوس و خواهر آپولو که رومیها او را به نام دیانا نامیدند.

افرودیت، آلهه مادینه خدایعشق و محبت که نزد رومیها به ونوس زهره نامبردار است

بیشتر این آلهه کهمقتبس از عقائد ملل مغلوبه سواحل مدیترانه بودند و مورد پرستش یونانیان قرار گرفتندخدایانی مونث اند که برای آنها جنبه امیت و مادری قائل شده بودند زیرا در پانتئوناقوام آریائی قدیم خدای مونث کمتر دیده می شود.

دوره های بررسی تاریخ هنر و معماری یونان:

دوره های هنر یونان را در چهار دوره دسته بندی می کنند:

الف) هنر دوره هندسی: به آثار هنری پیش از دوره آرکائیک اطلاق می شود که در آن بر روی سطوح ظروف سفالی از طرحهای منظم هندسی استفاده شده است.

ب) هنر و معماری دوره آرکائیک(کهن) 630 تا 480 ق. م: در این زمان دوره هندسی جای خود را به مرحله یا شیوه خاور مآبی دوره کهن داد. این دوره گذرا از اواخر قرن هفتم پیش از میلاد آغاز شد و تا شروع جنگهای ایران و یونان در زمان خشایارشاه هخامنشی ادامه داشت. بی شک آغاز جنگهای ایران و یونان تاثیری در پیشرفت و توسعه هنر دوره کهن داشته است.

آثار معماری این دوره با استفاده از قطعات سنگهای تراشیده شده و بدون ملات ساخته شده اند که در مراحل اولیه در ساخت معابد از چوب برای ستونها و پوشش سقفها و آجر برای دیوار و سنگ صرفا برای پی ساختمان استفاده شده است.

ج) هنر و معماری دوره کلاسیک 480 تا 330 ق. م: این عصر دوران ثبات و شکوفایی تمدن و هنر یونان است. قرن پنجم و چهارم را باید بهترین ایام تحول و تکامل معماری یونان به شمار آورد. این دوره با عظمت پس از پیروزیهای درخشانی آغاز و با اقدامات کشور گشایانه اسکندر مقدونی پایان یافت.

یونانیان موفقیت و پیروزیهای خود را در جنگها مرهون خدایان می دانستند و همین مسئله در هنر و معماری سرزمینشان کاملا محسوس است.

مرکز فعالیتهای این دوره در شهر آتن بود. مجموعه آکروپلیس که طی جنگها آسیبهای زیادی دیده بود، در این دوره به رهبری پریکلس بازسازی شد.