فرمت فایل: ورد –Word و قابل ویرایش

تعداد صفحات: 18

در ميان نظريه هاي مختلف محيط بيشتر به عنوان عاملي تاثيرگذار بر رفتار انسان فرض مي شود. با پيشرفت دانش روانشناسي محيطي ديگر انسان و رفتار او متاثر از محيط نيستند بلکه بر روند شکل گيري محيط اثر متقابل دارند. درزمينه تاثير محيط و معماري بر رفتار مي توان به 3 ديدگاه اشاره کرد:
1- جبري نگري معماري: از اين ديدگاه معماري و محيط اطراف دليل بروز رفتار در فرد خواهند بود.
2- اختياري نگري محيطي: در اين ديدگاه انتخاب فرد باعث بروز رفتار خواهد بود.
3- احتمالي نگري محيطي: اين نگرش حد وسطي از دو ديدگاه قبل است.
استرس زاهاي محيطي عواملي هستند که به دليل نقش تحديد کننده اي که دارند باعث بروز استرس در فرد خواهند شد. از جمله اين موارد مي توان به سر و صدا، گرما و رطوبت هوا و احساس ازدحام اشاره کرد. در مورد محيط هايي که موجب استرس در انسان مي شوند تحقيقات مستقل انجام نشده است. در مورد اين دسته از محيط ها بايد به نقش فرآيند ادراک در ايجاد احساس استرس در افراد اشاره کرد.

استرس

استرس واکنش رواني و فيزيولوژيکي است و زماني رخ مي دهد که فرد حس مي کند در موقعيت و شرايط تهديد کننده اي قرار گرفته است. استرس غالبا به صورت احساس اضطراب تجربه مي شود. هنگامي که فرد احساس مي کند در معرض خطر و تهديد قرار گرفته است سيستم اعصاب سمپاتيکش او را آماده فرار از خطر يا مقابله با آن مي کند و در عين حال در درون فرد پاره اي واکنش هاي فيزيولوژيکي نظير تپش قلب، تعريق، دلشوره و افزايش ترشح آدرنالين و مواد شيميايي ديگر رخ مي دهد.
سه ديدگاه عمده در رابطه با استرس عبارتند از:
الف- نظريه استرس عيني: در اين تئوري عامل محرک باعث ايجاد برانگيختگي بدن مي شود، اين واکنش فرد را براي نشان دادن عکس العمل در مقابل شرايط استرس زا آماده مي کند اما اين حالت تا مدت زماني کوتاه کاراست، اگر طول مدت استرس زياد شود به مرور باعث ايجاد احساس «گيجي، دگرگوني در ادراک، کاهش سطح تمرکز و يادآوري» مي شود. در نهايت استرس باعث اختلا ل کامل در تصميم گيري و هوشياري فرد خواهد شد.
ب- نظريه زمينه قبلي: بر طبق اين نظريه برخي افراد به واسطه سابقه ژنتيکي و زمينه مساعد شرايط فردي در لحظه استرس، مقابل يک نوع محرک نسبت به سايرين واکنش شديدتري نشان مي دهند.
ج- نظريه هاي الگوي شخصيت: در اين ديدگاه الگوي شخصيتي افراد در نحوه واکنش به استرس داراي اهميت است. افراد بسته به الگوي شخصيتي خود نسبت به استرس واکنش هاي متفاوتي بروز مي دهند البته اين نکته بايد در نظر گرفته شود که استرس به خودي خود يکي از واکنش هاي طبيعي است که جهت ادامه حيات گونه هاي مختلف، لا زم و ضروري است.

محيط

محيط را به شکل ضمني هر آنچه در اطراف ما است، چه ساخته شده چه طبيعي، مي توان ناميد. با اين وجود تعريف ما از محيط بسته به نوع برداشت و استفاده ما از محيط متفاوت است: «جغرافي دانان زمين آب و هوا، روان شناسان مردم و شخصيت فردي آنها، جامعه شناسان سازمان هاي اجتماعي و فرآيندها و معماران ساختمان ها و محيط هاي باز و منظر را محيط تعريف مي کنند.»
بسياري از عوامل غيرفيزيکي موجود در محيط مي توانند محيط را متاثر کنند. محيط هاي طبيعي اغلب به عنوان عواملي که از فشار روحي مي کاهند در نظر گرفته مي شوند اما گاهي در شمار موارد استرس زا قرار مي گيرند.
محيط را مي توان به طرق مختلف برحسب موارد گوناگون دسته بندي کرد. از جمله دسته بندي هايي که در مورد محيط انجام شده تقسيم بندي جان لنگ است وي محيط را در زير گروه هاي محيط کالبدي، محيط اجتماعي، محيط روانشناختي و محيط رفتاري تقسيم بندي مي کند:
محيط کالبدي شامل محيط هاي زميني و جغرافيايي، محيط اجتماعي شامل نهادهاي متشکل از افراد و گروه ها، محيط روانشناختي شامل تصاوير ذهني مردم و محيط رفتاري مجموعه عواملي است که فرد به آن واکنش نشان مي دهد.
در زمينه ديدگاه هاي ارائه شده در باب تاثير محيط و معماري بر رفتار مي توان به سه ديدگاه عمده اشاره کرد:
جبري نگري معماري: اين ديدگاه از نخستين ديدگاه ها در مورد تاثير معماري بر رفتار انسان بوده است. لنگ در ابتداي کتاب آفرينش، نظريه معماري بيان مي کند که بيشتر نظريه هاي معماري بر اين اعتقاد و اساس بوده است که محيط ساخته شده، يکي از عوامل تعيين کننده رفتار اجتماعي انسان بوده است. اين ديدگاه در گفتار آلتمن قابل مشاهده است: «محيط و رفتار آن قدر در هم تنيده شده اند که به سختي مي توان آنها را از هم تفکيک کرد. رفتار را نمي توان مستقل از رابطه دروني آن با محيط درک کرد و رفتار را بايد در بستري محيطي تعريف کرد.» اما اين ديدگاه در واقع نوعي «اعتقاد به جبريت معماري» است.
لنگ دليل اين اشتباه در تاريخ نظري معماري را بنيان گذاري نظريه هاي «معماري براساس مدل ساده انگارانه انگيزش - پاسخ» مي داند. به اين شکل محيط ساخته شده يا طبيعي محرک و رفتار انسان ها پاسخگوي محرک در نظر گرفته مي شود. در واقع ايرادهاي ديگري هم بر اين ديدگاه وجود دارد: «نخست اينکه با وجود اهميت عواملي اجتماعي و فرهنگي، اين ديدگاه در اهميت محيط فيزيکي مبالغه مي کند. دوم اينکه