فرمت فایل: ورد –Word و قابل ویرایش

تعداد صفحات: 11

پژوهش ژنتیکی

هرگونه بحث از ژنتیک باید با این اظهار نظر شروع شود که هم عوامل ژنتیکی و هم محیطی تجلی نهایی یک اختلال مصرف مواد روان گردان را تحت تأثیر قرار می دهند. در واقع، صفات بسیار اندکی، در صورت وجود، ندرتاً به وسیلة عوامل ژنتیکی یا محیطی تعیین می شوند. مطالعة نقش ژنتیک در سوء مصرف مواد، معطوف به تعیین تأثیر نسبی وراثت است.

پژوهش ژنتیکی تقریباً به طور جامعی بر روی سوء مصرف الکل تمرکز دارد، چون سوء مصرف الکل هم قانونی است هم شایع. امکان وجود زمینة ژنتیکی در مورد سایر اشکال سوء مصرف مواد تنها به تازگی مورد بررسی قرار گرفته است.

مطالعات بر روی تأثیر صرف ژنتیک بر سوء مصرف مواد از نظر سنی بر روشهای متعددی تکیه دارد (کولینز و دوفبره ، 1990؛ کرب، مک سویگان و بلکنپ، 1985).

1- مطالعات خانواده . اگر صفات در خانواده ها شایع باشند، با توجه به اینکه اعضای خانواده ژنهای مشترکی دارند، ممکن است شواهدی از اساس ژنتیکی برای صفات به دست آیند. برای مثال، همشیرها تقریباً در 50 درصد سپرده ژنتیکی شان با هریک از والدین و سایر همشیرها سهیم هستند؛ اعضای غیر خانواده قطعاً در هیچ ژنی سهیم نیستند. با این حال، چون اعضای خانواده در محیط مشترکی هستند، اطلاعات به دست آمده از مطالعات خانواده، گرچه حاکی از تأثیرات ژنتیکی است، با این حال، کامل نیستند. مطالعة خانواده ها، حوزه ای است که در مورد آن بسیار پژوهش شده (بیش از 100 مطالعه انجام شده است) و نشان می دهد که سوء مصرف الکل اساس خانوادگی دارد . تقریباً 25 درصد پسران افراد الکلی، الکلی می شوند. همچنین، تقریباً 33 درصد افراد الکلی حداقل دارای یک والدی بودند که سوء مصرف الکل داشت. الگوهای خانوادگی (افرادی با سابقة خانوادگی مثبت) و غیر خانوادگی فرد الکلی چنین توصیف شده اند : الکلیهای خانوادگی نسبت به الکلیهای غیر خانوادگی شروع مصرفشان در جوانی و همراه با نشانه های شدیدتر و پیشرفت سریعتر است.

1- مطالعة فرزند خوانده ها . مطالعة کودکانی که در سنین اولیه به فرزند خواندگی پذیرفته شده اند کمک می کند تا تأثیرات ژنتیک و محیط بر صفات را بررسی کنیم. برای مثال، اگر کودکان پذیرفته شده، در یک صفت خاص به والدین اصلی شان شبیه تر باشند تا والدین خوانده اش (اختیار شده)، این نتیجه حمایتی دالل بر تأثیر عوامل ژنتیکی بر تجلی آن صفت فراهم می کند. مطالعات متعدد، نشان داده اند که پسران افراد الکلی نسبت به پسران والدین زیستی (اصلی) غیر الکی 3 تا 4 برابر بیبشتر احتمال الکلی شدن دارند؛ آن دسته از پسران افراد الکلی که از سوی والدین غیر الکلی به فرزند خواندگی پذیرفته شده اند به همان اندازة پسران والدین الکلی احتمال دارد که الکلی شوند. رابطة مشاهده شده به نظر نمی رسد در مورد مادران و دختران زیستی (نسبی) قویتر باشد، گرچه همبستگی وجود دارد. مطالعة فرزند خواندگی، یک زمینه ارثی دربارة دو نوع سوء مصرف الکل در مذکرها شناسایی کرده است: نوع محیطی و نوع محدود به مذکر. نوع محیطی با سوء مصرف خفیف الکل، حداقل جرم، و بدون سابقة درمان سوء مصرف الکل از سوی والدین زیستی (نسبی) مشخص می شود. نوع محدود به مذکر با الکلیسم شدید، جرم شدید و سابقة درمان سوء مصرف الکل از سوی والدین زیستی توصیف می شود. در فرزند خوانده های مؤنث، الکلیسم معمولاً با الکلسیم مادر زیستی پیوند دارد و الگوی مؤنثی، شبیه نوع محیطی است.